HIER KOMEN TEKSTEN VAN ANDERE STERRENKINDEREN/VOLWASSENEN

DEZE TEKST ONTVING IK VAN HET STERRENKIND  ZDENKA – IK VOND HET EEN MOOI VERHAAL

MET HAAR TOESTEMMING MOCHT IK DEZE HIER PLAATSEN

UITERAARD STAAT HIER EEN COPYRIGHT OP EN INDIEN U DEZE TEKST WENST TE GEBRUIKEN DAT MOET U AAN HAAR TOESTEMMING VRAGEN

SONIA  (STARCHILD FENE )

Het Sterrenkind

Er was eens een klein meisje dat geloofde in twee dingen, twee symbolen die voor haar verbonden waren met het ultieme geluk. Een daarvan was de regenboog, als het meisje een regenboog zag deed dat haar hartje sneller kloppen en wees ze verrukt naar de Hemel en voelde dat er iemand hoog in de lucht was die dit wonder aan haar en aan alle mensen om haar heen liet zien.Wat een pracht, wat een kleuren en ook al waren alle omstandigheden ernaar toch ieder keer weer de verrukking als hij daadwerkelijk verscheen.

Het tweede symbool was de ster, want zij geloofde heilig in het verhaal van de Sterrendaalders, dat als je alles had weggegeven en je slechts gekleed in je hemdje vroeg om hulp, bescherming, om geld om brood te kopen en kleding de sterren uit de lucht kwamen vallen en veranderden in gouden daalders. En het verhaal dat iedere ster verbonden was aan een overleden persoon en/of dier en je zodoende elkaar altijd nog kon zien als de sterren aan de hemel flonkerden. Dat sterren wegwijzers waren in het donker en dat de engelen en elfjes sterrenstof over de kinderen heen strooiden waardoor zij mooie dromen kregen en vredig konden gaan slapen.

Het meisje groeide op en steeds moeilijker werd het voor haar om haar geloof vast te houden, het klopte niet met wat zij om zich heen zag en in wat er in en om haar heen gebeurde. Nee, dit was geen wereld voor sterren, engelen en sterrenstof, maar de regenboog raakte haar nog altijd even diep en was nog altijd een bron van verrukking.

Het meisje werd een jonge vrouw en kwam de sterren tegen in de ogen van de man van haar dromen en langzamerhand kwam er hoop dat het allemaal anders kon als je maar genoeg lief had. Soms is alle liefde die je voelt voor elkaar niet bestand tegen alle tegenwerking en andere ideeën en opvattingen die je vaak willens en wetens wordt opgedrongen door alle “volwassen” mensen om je heen en door het versterken van haar gevoelens werd dit bijna fataal voor haar. Even mocht ze via de regenboog naar de hemel en een glimp opvangen van “Thuis”.

Gesterkt en met de zekerheid in haar dat hetgeen waar ze in geloofde ook bestond trouwde ze met haar Sterrenman en deden elkaar de belofte om hun droom, ondanks dat ze niet wisten hoe, waar te maken.

Samen gingen ze op weg, en er waren hoge toppen en diepe dalen, maar ze herkenden het geluk als het op hun pad kwam en genoten daar intens van. Ook leek het wel dat net op de momenten dat ze echt niet meer wisten hoe de rest van de maand uit te zingen er altijd wel weer op een of andere manier een “veranderde Ster” in hun handen viel. En er gebeurde veel en steeds stond bovenaan hun geloof in het onmogelijke mogelijk te maken. En soms zat de man thuis en ontwikkelde de vrouw zich verder, en soms zat de vrouw thuis en ontwikkelde de man zich. De levenslessen werden geaccepteerd en geïntegreerd in hun leven en als de één het tempo van de ander niet bij kon houden werd er gedeeld, gehuild en was er de Liefde en het Vertrouwen die hun weer een stapje verder brachten. Omdat het lot toevallig zo liep gingen de man en vrouw zelfs samen werken in hun eigen bedrijf.

De vrouw was inmiddels van “middelbare”leeftijd en er was een tijd aangebroken van rust, ontspanning en zorgeloos afbouwen van de zaak.

Is dit het dan, zei ze tegen zichzelf, is dit de zin van het leven,de taak die wij hebben op Aarde.

Die nacht werd zij wakker gemaakt door een klein meisje met in haar handje een Ster die schitterde als een mooie diamant , weet je nog, vroeg ze, weet je nog waarin jij geloofde, de hemel heb je gezien, maar hoe zit het met de Ster en zij reikte de vrouw haar Ster en zij voelde haar Hart opengaan en flonkeren.

En er kwamen ineens woorden a.h.w. naar buiten stromen, woorden die de vrouw nooit eerder gehoord had en zij schreef op wat zij hoorde. Zij was zo blij, zo intens dankbaar met deze gift, haar zomaar geschonken. Zij schreef en verwonderde zich over deze mooie boodschappen, deze heldere teksten, maar zij maakte zich ook zorgen, stel je voor dat dit allemaal fantasie is, dat al dit moois “loze kreten”zijn. En tja, realist als zij was, liet zij haar boodschappen checken en testen en laten lezen door mensen die daar “verstand” van hebben. Unaniem kwam de boodschap retour, puur, zuiver, boodschappen van Licht, pure lessen voor jouw groei, jouw weg.

En zo zette de vrouw haar eerste schreden op het regenboogpad en verwonderde zich keer op keer bij ieder wonder, iedere toevalligheid en ieder mooi contact.

Met diepe dankbaarheid naar Vader/Moeder God toe dat zij deze weg mocht lopen ging zij steeds meer van haar “droom” her-kennen. En er vielen laagjes van haar af die zij in de loop van alle jaren als bescherming om zich heen had getrokken. En er was zovéél steun, zelfs als ze te moe was om verder te gaan was er altijd wel weer iets of iemand waardoor zij toch weer verder ging.En zij ont-wikkelde haar gaven, zij begon helder te horen en helder te zien en helder te voelen. Zij ontving zoveel steun van haar Lichtbroeders die haar met name in haar dromen heldere boodschappen en geschenken zoals diamanten en heilige symbolen gaven. Haar man aanschouwde het en wist véél eerder dan zijzelf dat dit haar weg was, dat ze hiervoor op Aarde was en hij zag haar open bloeien als een mooie Roos.En ja, hij voelde dat het voor hem ook tijd werd en ook hij ging zijn weg, de weg van her-kenning. En zo hielpen ze elkaar, niet dat ze altijd alles begrepen van de ander, maar zij begrepen wel de noodzaak van elkaar om dat te doen waar hun passie lag en wat hun inbreng was om de droom waar zij beiden steeds meer in gingen her-geloven waar te maken.En zij keken elkaar in de ogen en zeiden vanuit hun Hart, als ik nu in alle vrijheid zou mogen kiezen, kies ik weer voor jou, niet vanuit een ge-bondenheid maar uit een ver-bondenheid.

De vrouw ontdekte steeds meer op haar regenboogpad en ont-dekte dat er zoveel was wat haar blij maakte, wat haar vertrouwen deed groeien en groeien. Tot zij op een zeker moment zich zo naakt, babyroze en kwetsbaar voelde dat ook dit een héle nieuwe ontdekking was. Bijna transparant, en het had ook geen zin meer om die “oude lagen” weer om te slaan, zij beschermden immers toch niet meer. En toen gebeurde het grootste wonder, ineens was daar het besef dat er kracht schuilt in héél dit kwetsbaar zijn. En zij keek nog eens goed om haar heen en wist dat er ook niets meer op haar weg was waardoor zij gekwetst, geraakt zou kunnen worden zij voelde zovéél Liefde en de verbinding met Thuis werd zo sterk. Zij had het gevoel dat zij door het lopen op het regenboogpad bij toeval de pot met goud, de hoorn van Overvloed had ontdekt.En zij deed wat zij altijd deed, zij deelde alles wat zij tegenkwam, wat haar raakte, haar verwonderde, haar kennis en inzichten, haar gaven en haar dromen.Het vreemde was dat hoe meer zij van haarzelf gaf, hoe meer zij terug kreeg. De contacten werden vriendschappen en er ontstonden hartsverbindingen, soms vaak in één oogopslag.De veelheid en de intensiteit verbaasde haar steeds opnieuw en ze was diep dankbaar dat ze dit mocht ervaren.De woorden die zij mocht horen, nu aangevuld met liederen vonden hun weg en werden weer gebruikt door andere mensen en zij was hier intens blij om. Het waren tenslotte niet haar woorden, zij mocht ze alleen maar horen en zodoende doorgeven.Er kwam vraag naar een continuïteit van deze boodschappen, maar daar kon zij niet aan voldoen, zij wist dat dit niet haar weg was en zij zich daardoor zou laten beperken in de stroom waarin zij zich nu bevond. En weer kreeg zij een droom, in die droom werden haar bouwmaterialen geleverd, om een huis te bouwen,

zij had toestemming.

De weg daarna ging in een versneld tempo, iedere wens die geopperd werd ging in vervulling, iedere gedachte werd realiteit en wat nog sluimerde onder de oppervlakte kwam tot groei en zo ontstond ineens het plan om in de ruimte die vrij was gekomen in hun huis een plek te creëren waar mensen samen konden komen, een plek “ to share and to care” waar gedeeld kon worden in Vertrouwen en Respect.

Binnen twee weken werd deze plek moeiteloos gecreëerd en volledig intuïtief waren er ineens op de 11 e van de 11 e om 11 uur 11 mensen aanwezig om in deze plek het Licht te brengen en ontstond het Lichtpunt.En de energie was zo goed, zo zuiver en iedereen her-kende elkaar en was verbonden met elkaar. De vrouw lachte naar haar Sterrenman die iets minder vertrouwen had in dit geheel maar zijn volledige medewerking verleende aan het realiseren hiervan. Ach, zei de vrouw, wordt het iets is dat zonder meer geweldig, maar zo niet hebben wij sowieso een heerlijke ruimte voor ons zelf om onze kinderen en vrienden te ontvangen. En met deze insteek , volledig zonder verwachtingen gingen zij samen dit avontuur aan. Tja, en het stroomde en iedere keer weer als er ontmoetingen waren ervaarden zij dit beiden als een groot geschenk en waren zij dankbaar dat zij hun Hart en Huis open hadden gezet. En ook hier merkten zij weer dat hoe meer zij gaven, hoe meer zij terugkregen en beiden waren dankbaar en verbaasd voor al het moois hun geschonken. Er kwam weer een heldere droom en in deze droom werden aan de vrouw acht Tabletten geschonken, die werden op de tafel van het Lichtpunt voor haar uitgespreid en vormden tezamen een kanten lichtkleed dat sprankelde en straalde van energie.Van vier van deze tabletten ontving zij in haar dromen heldere boodschappen en zij voelde dat het de bedoeling was hier “iets” mee te doen en zij deelde ze met anderen.

Inmiddels was het eind van dit zeer bewogen jaar bijna ten einde, en het was vooral omstreeks de feestdagen dat zij beiden de ervaring hadden dat er “zomaar” een héle nieuwe familie in hun leven was gekomen.Een familie die aan een half woord genoeg had om volledig te begrijpen, die niet verwachtte nog eiste maar met wie je in Liefde was verbonden en in Liefde voor wilde zorgen en delen, vanuit Onvoorwaardelijke Liefde.En zo waren daar feestdagen gedeeld met gezin en Hartenvrienden en een groter geschenk hadden zij niet kunnen ontvangen. Tja, en het was op die laatste avond van het jaar dat de vrouw werd geraakt diep in haar Hart, zij werd er op gewezen dat ZIJ een geschenk was, een geschenk voor velen en hoe haar teksten inspireerden en de harten van andere mensen raakten. Op dat moment voelde de vrouw zich klein worden en verlegen, zo bijzonder was dit toch allemaal niet.

De volgende ochtend werd zij wakker en merkte dat zij huilde en zij zei tegen haar man, ik weiger bijzonder te zijn, ik weiger de gaven die ik heb als bijzonder te zien, ik zal aantonen dat het Niet bijzonder maar Gewoon is.

Op dat moment wist zij dat zij het Grote Geschenk had ontvangen, dat zij de sleutel had leren gebruiken haar ooit door de Meester aangereikt, begreep zij wat de naam Shining Star betekende die zij hoorde in de plek die gewijd was aan de Lichtbroeders, begreep zij volledig de inhoud van de woorden haar gegeven in de teksten en de liederen.

Begreep zij dat het op pad gaan, het betreden van het regenboogpad zonder vooropgesteld doel, zonder verwachtingen, zonder ego, zonder in de “valkuilen” van niet genoeg kennis hebben, niet zo “goed” te zijn als degene die jij bewondert, niet genoeg lef hebben, niet jezelf te willen presenteren en profileren de sleutel is die je soms een glimp geeft op die pot met goud, op de hoorn van Overvloed. Niet om daar te blijven staan en te denken dat dit het dus is, dat dit de graal is waarnaar wij allen onbewust of bewust op zoek zijn.

Nee, het besef dat het Al in ons zit, dat alles waar wij naar verlangen slechts gezien en her-innert hoeft te worden en als zodanig ook heel gewoon is. Dat een Gave niets anders is dan een Gift jou gegeven, dat helderheid in wat voor vorm dan ook niets anders is dan jouw Ster te aanvaarden als deze jou op wat voor manier dan ook wordt aangereikt, dat Overvloed het besef is dat ook al geef je je ziel bloot, en deel je in alles wat je “in huis” hebt er altijd weer een Ster zal zijn die verandert in een daalder en jou altijd zal voorzien van voeding en bescherming.Dat de pot met goud in Alles aanwezig is, in het feit dat de goudgele stralende zon schijnt, dat straks weer de eerste sneeuwklokjes vol moed op hun fragiele steeltjes de sneeuw en kou doorstaan om met hun geklingel ons weer op het nieuwe leven, het voorjaar te wijzen.In iedere geboorte van mens en dier, dat ons vertederd en wat we willen koesteren,willen omringen met zorg en tederheid en ons hart raakt.Het tere groen van de eerste blaadjes die weer aan de bomen verschijnen.

In de uitbundigheid van de zomer, met lange zomeravonden en een zon die rood ondergaat, en helderblauwe luchten met dartelende vlinders die ons in contact brengen met onze dierbaren aan gene zijde.In de gouden herfst met zijn volheid aan vruchten, de geur van appeltaart, de kleur van helderoranje pompoenen.In de winter met het knus bij het vuur zitten, bij het ontsteken van de kaarsen bij het ervaren van de Adventperiode, met het Maria –blauw de kleur van de verwachting en de geboorte van het Kerstkind ons gewezen door de Ster.De purperen kleur van het Wonder, het heilig geloof.

Dit ging er allemaal door de vrouw heen op deze eerste dag in het nieuwe jaar.

En zij vouwde haar handen en dankte de Vader en Moeder God voor dit In-zicht. In gedachte dankte zij haar Ster die ergens aan de Hemel op haar wachtte en haar van daaruit begeleide, haar gids en haar verbinding was met Thuis.

En na een diepe zucht en een laatste blik op de pot met goud onderaan haar regenboog draaide ze zich om en ging weer op weg, want was er niet soms een dubbele regenboog te zien, of zal ze gewoon de weg weer terug nemen, ach wat maakt het ook uit. Vooruit of achteruit als zij haar weg maar kon vervolgen en delen met al die andere mensen.

En soms was zij de wijze vrouw en soms was zij het kind dat sterretjes uitdeelde en zij wist, dit is waarom ik op Aarde ben, niet om bijzonder te zijn maar om te ZIJN.

En zij voelde een stralende lach vanuit haar hart opborrelen en schaterde het uit.

Zij was VRIJ !!!!

Zdeňka-02-01-2008

www.zon-zijn.nl